اغلب اوقات، نایلون شیرینگ روده ای وقتی به یک بدنه آب می‌رسند، غلت نمی‌خورند، که این امر باعث می‌شود مقررات کیسه‌ها برای جوامع ساحلی مورد توجه ویژه‌ای قرار گیرد در سال 1990، نانتاکت، ماساچوست، اولین جایی بود که کیسه‌ها را ممنوع کرد و گروه‌های زیست‌محیطی که بر روی آنها تمرکز می‌کنند. مسائل ساحلی
یکی از این گروه ها بنیاد Surfrider است، سازمانی که 30 سال پیش توسط موج سواران در مالیبو شروع شد و از مدیریت ضعیف سواحل محلی گلایه داشت.
چاد نلسون، مدیر محیط زیست گروه می گوید: «من احتمالاً 100 روز به اضافه در سال موج سواری می کنم. «و حتی یک بار هم نیست که موج‌سواری کنم که نروم یک تکه پلاستیک را در آب بیاندازید. فقط همه جا هست.»
نلسون می‌گوید، مطالعات مشخص‌سازی زباله‌ها به طور مداوم کیسه‌ها را در صدر فهرست زباله‌های اقیانوس قرار می‌دهد. به عنوان مثال، Ocean Conservancy یک مطالعه جهانی در سال 2014 انجام داد که در آن داوطلبان بیش از 12 میلیون پوند زباله های دریایی را جمع آوری کردند.
آنها مشخص کردند که کیسه های پلاستیکی مواد غذایی ششمین شکل رایج زباله پس از ته سیگار، بسته بندی مواد غذایی، بطری، درب بطری و نی است.
زباله ها یک میدان جنگ کلیدی در مبارزه بین فعالان محیط زیست و صنعت کیسه های پلاستیکی است. فیل روزنسکی مدیر بازاریابی و پایداری Hilex Poly، بزرگترین تولیدکننده کیسه های خرید پلاستیکی و کاغذی در ایالات متحده است.
Hilex Poly همچنین یکی از اعضای American Progressive Bag Alliance است، یک گروه لابی که توسط گروه تجاری صنایع شیمیایی American Chemistry Council راه اندازی شده و اکنون بخشی از SPI: انجمن تجارت صنعت پلاستیک است. روزنسکی می گوید که مخالفان اغراق می کنند.
به عنوان مثال، او با این موضوع که مردم چگونه چرخ‌چرخ‌ها را مشخص می‌کنند، مناطق بدون جریان در اقیانوس‌ها که به‌عنوان تله برای شناورهای پلاستیکی عمل می‌کنند، مشکل دارد.
او می‌گوید: «حدود 10 سال تصور می‌شد که جزیره‌ای از پلاستیک در اقیانوس آرام دو برابر تگزاس وجود دارد. من در واقع یک مصاحبه رادیویی با NPR انجام دادم و مجری برنامه ادعا کرد که ضخامت آن 2 اینچ است و شما می توانید روی آن راه بروید.
